به گزارش خبرگزاری تسنیم از بیرجند، در یکی از نمایشگاه‌های تولیدات بانوان خراسان جنوبی گلیم زیبایی نظرم را به خود جلب کرد وقتی از بافنده این گلیم جویا شدم فهمیدم او در روستا زندگی می‌کند و زندگیش را با همین گلیم‌بافی اداره می‌کند. برای اینکه از نزدیک با زندگی این بانوی هنرمند آشنا شویم به روستای نازی‌آباد سربیشه می‌رویم.
از اهلی روستا پرسان پرسان سراغ خانه فاطمه خانم بافنده گلیم را گرفتیم زنگ خانه را زدیم درب باز بود هر چه زنگ زدیم کسی جلوی درب نیامد داخل خانه رفتیم در گوشه‌ای از اتاق بانویی روی زمین نشسته و مشغول بافت گلیم بود، به او سلام کردیم و او در جوابمان تنها لبخند زد. دوباره بلندتر سلام کردیم باز هم لبخند زد و با اشاره گفت بنشینیم در این هنگام دختری وارد اتاق شد و به ما خوشامد گفت.
آری این بانوی بافنده کر و لال است. او سرپرست یک خانواده‌ چهار نفره است، مادری که از نعمت شنیدن و سخن گفتن محروم است اما دلش به وسعت دریاست، پسری معلول ذهنی دارد و دختری که فرزند 6 ساله‌اش را تربیت می‌کند.



بانوی کر و لالی برای خرج زندگیش گلیم می‌بافد

سالهاست که گوش او بر دنیای پر از همهمه و آشوب بسته است و زبانش توانایی سخن گفتن ندارد. او مادری است که سختی‌های زیادی در زندگی کشیده اما سختی‌های زمانه او را نا امید نکرده است.
فاطمه حسینی همان بانوی کر و لالی است که برای خرج زندگیش گلیم می‌بافد. او سالهاست که با این هنر دست و پنجه نرم می‌کند اما این روزها چشمانش به خوبی او را در بافتن گلیم یاری نمی‌کند. این مادر فداکار اینک 60 سال از بهار زندگیش گذشته و مخارج زندگیش فقط از راه بافتن گلیم تأمین می‌شود.
دخترش در ادامه چند کلامی از سختی‌های روزگار درد دل می ‌کند و می‌گوید: مادرم مهربان است با وجود تمام سختی‌هایی که داریم اما هیچوقت در زندگی ناامید نبوده است. شب و روز تلاش می‌کند اما این روزها هنر دست مادرم را با قیمت پایین می‌خرند. گلیمی که دو ماه زمان می‌برد تا به پایان برسد با وجود هزینه مواد اولیه تنها 250 هزار تومان از او می‌خرند.
مادرم برای بافت گلیم نقشه ندارد، همه این نقش‌ها را از ذهن خودش می‌بافد، من هم بلد نیستم و تنها ساده می‌بافم.
آری خانم حسینی سالهاست که هم مادر و هم پدر خانواده است، این بانوی سختکوش گلیم زندگیش را با بافت گلیم از آب می‌کشد تا دست نیاز پیش دیگران دراز نکند و با عزت و آبرو شکم خود و فرزندانش را سیر کند.
آری این بانوی هنرمند برای کسب یک لقمه نان حلال با وجود کر و لال بودن سختی زندگی را به جان می‌خرد و نمونه و الگوی بارزی برای اقتصاد مقاومتی است که متأسفانه مسئولان به آن بی‌توجه‌اند.