فرش هاي بافته شده در اين سبك معمولاً مجسم كننده صحنه هايي از شكار و طبيعت هستند. تعداد فرش هايي كه در اين گروه و مربوط به اين زمان طبقه بندي شده اند به هجده تخته مي رسد.
براي شناسايي بيشتر اين سبك از ميان تخته فرش هاي بزرگ اندازه ی اين گروه، قالي معروف صحنه شكارگاه موزه وين را مورد مطالعه قرار مي دهيم.
قالي صحنه ی شكارگاه از نظر زيبايي و ظرافت بافت بدون ترديد شاهكاري از فن قالي بافي جهان است. تار و پود و پرز اين فرش گران بها از ابريشم و اندازه هاي آن 695 سانتي متر طول و 323 سانتي متر عرض مي باشد.
طرح زيباي اين قالي را كه بافت آن در كاشان صورت گرفته است به «سلطان محمد» شاگرد بهزاد نقاش معروف نسبت مي دهند.
در متن قالي نقش حيواناتي از قبيل شير، گورخر و شكارچياني كه درصدد تعقيب آن ها هستند به چشم مي خورد.
در مورد سابقه تاریخی فرش شکارگاه موزه پولدی پیتزولی که از فرش های نفیس بافته شده در دوران صفویه است، یکی دو فرضیه مطرح گردیده.به گفته ای این فرش ابتدا جزو اموال کاخ «کوئی رینال»-مقر حکومت پاپ ها- بوده که بعد از براندازی حکومت آنها بر ایتالیا در بیستم سپتامبر 1870 در سیاهه اموال خاندان سلطنتی ایتالیا ثبت شد.فرضیه ای که آرتور پوپ مستشرق معروف طی مقاله ای در مجله «دِدالو» در سال 1927 آن را رسما تکیب نمود.
براساس فرضیه قابل قبول تر فرش شکارگاه جزء اموال خانواده سلطنتی انگلستان بوده که ژرژ چهارم پادشاه انگلیس آن را به منظور ارائه در نمایشگاه ویلای سلطنتی«مونترا» به رسم امانت در اختیار ویتّوریو امانوئله سوم پادشاه وقت ایتالیا قرار داده بود.نمایشگاهی که هیچ گاه تشکیل نشد و فرش شکارگاه نیز به مبدا خود برگشت داده نشد.عودت آن به جایگاه اولیه آن بارها در خواست شد.آخرین بار در سال 1935 تقاضای برگشت آن از موسیلینی ،دیکتاتور وقت ایتالیا بی آنکه به آن وقعی گذاشته شود صورت گرفت و این فرش زیبا و دیدنی جایگاه دائمی خود را در شهر میلان یافت.
ترنج هشت گوشه و سبز رنگ اين فرش با زمينه عنابي مايل به صورتي و حاشيه لاكي رنگ آن در مجموع هماهنگي و تعادل رنگي اين فرش با زمينه عنابي مايل به صورتي و حاشيه لاكي رنگ آن در مجموع هماهنگي و تعادل رنگي بسيار دلپسندي را ارائه مي دهد.