عشایر نیمه چادرنشین کلیایی ساکن در سنقر و توابع آن با تولیداتی قابل توجه چه از لحاظِ کمیت و کیفیت تا حدی کمبودهای مراکز بافندگی کرمانشاه و عشایر ساکن در این استان را جبران می کنند. این عشایر در مرکز مثلثی که رئوس آن همدان، کرمانشاه و سنندج است، زندگی می کنند و دست بافت های آنها بیشتر در شهر سنقر با قیمت های مناسب به فروش می رسند.
فرش های کُلیایی به طور معمول در اندازه های 130×250 سانتی متر و یا ذرع و نیم بافته می شوند. هر چند اندازه های دیگر مانند کلگی های کوتاه نیز به فراوانی در میان دست بافت های آن دیده می شود.
فرش های پرتراکم کلیایی تار و پود پنبه ای و پرزهایی با ارتفاع متوسط دارند الیاف فرش های آنها به خوبی رشته شده و معمولا با رنگ های طبیعی در فام های روشن، آبی وقرمز، و سایر رنگ های کلاسیک رنگ آمیزی می شوند. کیفیت دو رنگی ناگهانی نیز گاهی در میان فرش های آنان دیده می شود. درمجموعه فرش های کُلیایی به طرح های گوناگونی بر می خوریم. از جمله بافنده های این ناحیه فرش هایی با طرح بیجار در نقش هراتی با سبک شاخه شکسته می بافند که در متن روشن ترنج های آن نقش های ساده پرندگانی به صورت مجرد دیده می شود.
در متن اصلی فرش که در درون آن ترنج شش گوشه ای جای دارد ، نقش های هراتی دیده می شوند و حاشیه فرش با نقوشی به کلی غیرمتعارف تزئین شده است. پاره ای از فرش های این منطقه با داشتن ترنج ساعتی پیوستگی طرح های کُلیایی را با طرح های فراهان، تفرش و خَرَقان را نشان می دهند . چنانکه برخی دیگر از فرش های ترنج داراین ناحیه طرح هایی از لادیک(LADIK) در ترکیه را تداعی می کنند. در کُلیایی فرش هایی با طرح های بازوبند با حاشیه شیر و شکری نیز بافته می شود.