اسپرک یا وَرَث گیاهی است دو ساله با نام علمی RESEDA LUTEOLA که رنگ زرد طبیعی از آن به دست می آید. این گیاه در ایران به صورت وحشی روئیده می شود.ثبات رنگ زرد حاصل از آن در مقابل نور بیشتر از سایر زرد های طبیعی است.استعمال اسپرک در رنگرزی ایران سابقه طولانی دارد و امروزه با وجود رنگ های شیمیایی مناسب همچنان اهمیت خود را به علت کیفیت ممتاز و فراوانی و ارزانی حفظ کرده است.
گیاه اسپرک به صورت اهلی نیز وجود دارد و کشت آن کم وبیش معمول است. تمام قسمت های این گیاه دارای ماده رنگی است ولی در ریشه و قسمت های بالای بوته مخصوصا در گل ها ماده رنگی بیشتری تولید می شود.
طریقه رنگرزی با اسپرک به این گونه است که بعد از آنکه به کمک دندانه ی زاج سفید به کلاف نخ خاصیت رنگ پذیری دادند آنها را در خمره ای قرار داده و محلول رنگ داری را که از جوشاندن قطعات خرد شده ی اسپرک در آب تولید شده در آن ریخته و به مدت یک ساعت محتویات این خمره را می جوشانند.پس از آنکه الیاف به مدت 12 ساعت در این خمره ماند و سرد شدند آنها را بیرون آورده و پس از آب کشی خشک می کنند. میزان اسپرکی که در این طریقه به کار می برند بسته به روشنی و سیری رنگ مورد نظر از 5 تا 40 درصد وزن نخ متغیر است.