چکیده مقاله

یکی از قدیمی ترین وجوه نمادین درخت ، تجسم بخشی اصل زندگی و نیروی حبان و رشد در آن است ، در رویکردهای اسطوره ای ،درخت زندگی درختی است که میوه ی آن باعث عمر جاودانی و بی مرگی می شود و در میانه ی جهان قرار دارد. پژوهش حاضر می کوشد مفاهیم نمادین نقش مایه ی در خت و آب را در فرش ایرانی توضیح دهد. به همین سبب ارتباط نماد آب و درخت را در اسطوره های کهن بررسی کرده ، سپس نمود آن را در آثار باستانی و دوره ی اسلامی هنر ایران مطرح می کند و در پایان به نمونه هایی از این ارتباط در فرش ایران اشاره می کند.



روش کار توصیفی – تحلیلی - تطبیقی و از طریق مطالعات کتابخانه ای است و بر این اساس نماد درخت زندگی در اسطوره های کهن ملل مختلف و به ویژه در ایران و در متون دینی ، مرتبط با آب حیات بخش توصیف شده اند. در آثار باستانی ایران از دوره های کهن آب و گیاه مرتبط با یکدیگر به تصویر کشیده اند و این ارتباط در هنر دوره ی اسلامی و بر روی فرش های ایرانی ، هم چنان تداوم می یابد. بررسی و تحلیل اسطوره ها نشان می دهد. پیدایش نقش مایه ی درختی که ریشه در چشمه ی آبی دارد تنها یک نفش مابه ی واقع گرایانه نیست، بلکه مفاهیم و عناصر فرهنگی در پس این نقش مایه نهفته است که مفهوم نیروی حیات بخش و برکت و باروری یکی از مهم ترین این مفاهیم و دلیل ارتباط این دو نماد با یکدیگر است.

دانلود و خرید از وردبانک ایرانیان

بازگشت