نقش درختی در فرش

طرح درختی

طرح درختی


در اینگونه طرح ها اشکال درختان و شاخ وبرگ ها و بوته ها عنصر اصلی را تشکیل می دهند،گاه در میان شاخ و برگ های درختان به پرندگانی و در پای آنها به حیوانات وحشی در حال چرا واستراحت برمی خوریم که در این صورت طرح نام درختی حیواندار می یابد واگر در پی وحوش طراحی شده شکارچیانی سواره بر اسب ویا پیاده در حال صید دیده شوند طرح نام درختی شکارگاه به خود می گیرد.در صورتی که در میانه ی فرش به برکه ای،که قاعدتا به رنگ فیروزه ای مشخص است،برخورد نماییم طرح را درختی سبزیکار ویا آب نما می گوییم.گاه در حالت اخیر از شکل درخت در طرح نشانه ای نیست بلکه شاخه ها وساقه های پر گل درختان هستند که عناصر غالب و اصلی طرح را تشکیل می دهند.طرح درختی سبزی کاراز طرح های معروفی است که در حدود نود سال قبل از ناحیه راور کرمان راهی به درون مجموعه طرح های زیبای فرش یافت.
بافندگان کاشان،اصفهان،تبریز،قم وتهران به طرح درختی اقبال فراوان دارند.ناگفته نماند که تصویر و نقش درخت در فرش را در بسیاری از کشورهای اروپایی به فال نیک گرفته و آن را نشانه ای از تداوم عمر و خوشبختی و سعادت می دانند.به این جهت طرحی است مبارک و دلخواه خاصه در میان جوانان.طرح های قدیمی خوشه انگوری با سابقه صد ساله در مناطق غربی ایران و بید مجنون در نواحی مرکزی و جنوبی در این گروه طبقه بندی می شوند.



منبع:نصیری،محمد جواد،افسانه جاویدان فرش ایران،تهران،میر دشتی،1389،صفحه75

ادامه مطلب