نوشته اند که این فرش زربفت و گرانبهایی (مرصع) بوده است که در کاخ خسرو قرار داشت و چون در آن به علت وجود گلهای آراسته بسیار بوده و در چشم انداز باغ در آن نمایان می شده است بنابراین به قالی بهار خسرو معروف گردیده است. این فرش تار و پودی ابریشمی داشته و با سنگهای قیمتی آراسته شده بود. محمد خاوندی در کتاب (روضه الصفا) می نویسد: مسلمانان پس از پیروزی در قادسیه شهر مداین پایتخت ساسانیان را پس از محاصره به تصرف در آوردند و گنجینه های پادشاهان ساسانی به دست مسلمانان افتاد، از جمله فرش معروف بهارستان یا بهار خسرو که عربها آن را قطف (غنچه یا شکوفه چیده شده) می گفتند با خود به مدینه بردند و قطعه قطعه کردند و بین خود تقسیم نمودند. متاسفانه آثار این فرش چیزی باقی نمانده است. این فرش بسیار بزرگ بوده و طول و عرض آنرا سی گز نوشته اند. در آثار بسیاری از مورخان سخن از این فرش به میان آمده است.