‌اسماعیل تاج‌آباد رئیس شورای شهر اراک در گفت‌وگو با خبرنگار ایسنا، در خصوص جلسه‌ای که به منظور بررسی وضعیت موزه فرش برگزار شد، عنوان کرد: مدتهاست که شهرداری، شورای شهر، میراث‌فرهنگی و معاونت عمرانی استانداری مرکزی در پی ساخت ساختمان اصلی موزه فرش استان مرکزی هستند که پروسه زمانبر است.

وی با اشاره به اینکه ساخت موزه فرآیندی طولانی مدت را در پی خواهد داشت، گفت: جلسه‌ای با حضور حسینجانی تاجری که خواستار اهدای فرش‌های خود به موزه فرش اراک است، برگزار شد تا به منظور جابجایی فرش‌ها و انتقال به مکانی مناسب تصمیم‌گیری شود.

تاج‌آباد با بیان اینکه حسینجانی یکی از تجار فرش مشهور جهان است و مجموعه‌دار فرش‌های نفیس و قدیمی به شمار می‌رود، گفت: این تاجر فرش سال‌های سال فرش‌های کهن و ارزشمند را خریداری کرده است و به دلیل اینکه خود اراکی است تمایل به اهدای این فرش‌ها به موزه‌ای در اراک دارد.

وی افزود: این فرش‌ها علاوه بر ارزش مادی که بسیار گرانقیمت است، به دلیل قدمت ارزش معنوی بسیار بالایی دارد و علاوه بر آن این تاجر بر روی برند فرش ساروق نیز بسیار کار کرده است و با توجه به اینکه فرش ساروق از نظر نقشه، رنگ و ترکیب‌بندی بی‌نظیر است و در پی احیای این برند است، فرش‌های نفیس ساروق را در اختیار دارد تا به موزه اهدا کند.

رئیس شورای شهر اراک با بیان اینکه مکان‌های مختلفی برای انتقال فرش‌ها در نظر گرفته شده است، گفت: یکی از مکان‌ها طبقه فوقانی مجتمع گلستان است، دیگر منزل حسینجانی و دیگر ملکی از ورثه حاج آقا محسن اراکی است که شهرداری خریداری کرده است و باید طی کار کارشناسی از نظر تامین امنیت و شرایط لازم برای حفاظت از فرش‌ها نظر نهایی ظرف 20 روز آینده اعلام شود.

مدیرعامل شرکت شهرک‌های صنعتی خراسان شمالی گفت: یکی از مصوبات سفر رهبری به استان در خصوص شهرک‌ها و نواحی صنعتی، ایجاد زیرساخت جهت شهرک تخصص فرش بود که بر اساس آن مبلغ ۳۸ میلیارد ریال برای کمک به ایجاد زیرساخت‌های شهرک تخصصی کارگاهی در بجنورد اختصاص یافت.
محمدعلی یوسفی به همراه نماینده مقام معظم رهبری، در بازدید از طرح های عمرانی که از محل بودجه مصوبات سفر مقام معظم رهبری به استان در شهرک های صنعتی اجرا شده اند،افزود: با تخصیص اعتبار روند اجرای پروژه‌های عمرانی به‌منظور تکمیل زیرساخت‌های صنعتی این شهرک شتاب داده‌ شده و هم‌اکنون شهرک کارگاهی بجنورد آماده واگذاری به متقاضیان سرمایه‌گذاری صنعتی است.
وی اظهار داشت: برای احداث و تکمیل تصفیه‌خانه و شبکه فاضلاب شهرک صنعتی بیدک نیز مبلغ ۲۱ میلیارد ریال از محل اعتبارات سفر مقام معظم رهبری به استان تخصیص یافت و این پروژه هم‌اکنون آماده بهره‌برداری است.

در سیر تاریخ فرش‌بافی ایران؛ارتباط طرح‌ها و نقش‌مایه‌های فرش با نگارگری و به سبب آن،طراحی طیف‌ وسیعی از نقشه‌های تصویری نیاز به مطالعه‌ی دقیق دارد.بدیهی است این موضوع،ابعاد و وجوه مختلفی داشته،و شمردن عوامل چنین ارتباطی تنها به بررسی نقوش مشترک نگارگری و فرش محدود نمی‌شود.در بررسی حاضر،به این موضوع و روند تاریخی آن در دوران صفوی به ایجاز پرداخته شده است.نخست،سرچشمه‌های این‌ حرکت در آغاز در دوره صفوی مورد بررسی قرار گرفته و سپس بر اهمیت مطالعه‌ی تطبیقی،و توجه به فضای آثار تأکید شده است.اشاره به پیوند هنر با زندگی،و ارتباط بین هنرهای مختلف در گذشته،دامنه‌ی بحث را فراتر برده‌ و با اشاراتی به زمان ما همراه کرده است.نتایج حاصل از این نکات حاکی از آن است که توجه به عنصر خلاقیت‌ و نگاه دوباره به فرش‌های تصویری با کارمایه‌های غنی موجود در طراحی و ادبیات ایرانی،گشودن دریچه تازه‌ای‌ به روی طراحی فرش ایران خواهد بود.

گلرنگ گیاهی است با نام علمی CARTHAMUS TINCTORIUS که ارتفاع آن به حدود یک متر می رسد.برگ های آن خاردار و براق است.گل هایش در ابتدا زعفرانی و بعد قرمز می شوند.رنگرزان ایرانی با گلبرگ های این گیاه الیاف ابریشم را به رنگ قرمز طلایی در می آورند.

پس از اسلام تا پیش از قرن نهم هجری نمونه أی از فرش به جا نمانده است . جز آن که در کتاب این جهانگرد و آن تاریخ نویس اشاره هایی به شهرت قالی ایران آمده است .
کمی پس از هجرت ، یک جهانگرد چینی به نام « هوانگ تسانگ » از مهارت ایرانیان در بافت قالی سخن گفته است . و دیگر اینکه « المستنصر » خلیفه عباسی قالی مصور به صور انسانی با کتیبه های پارسی داشته است .( مسعودی مورخ اوایل قرن چهارم هـ . ق ) در حدود العالم ( تالیف شده در سال 372 هـ . ق ) آمده است : « و از پارس بساطها و فرشها و زیلویها و گلیمهای با قیمت خیزد » . در همین کتاب از بافته های سیستان و بخارا و قالیچه های فارس نیز یاد شده است . « مقدسی » جهانگرد و جغرافیا دان عرب ( 336 – 380 / 375 هـ . ق ) نیز رواج صنعت قالی در خوزستان اشاره هایی دارد . براساس نوشته وی ، « قاینات » ( قهستان ) به بافت قالیچه های سجاده معروف بوده است . در تاریخ بیهقی ( 385 – 470 هـ . ق ) آمده است که از جمله هدایایی که « علی بن عیسی » از خراسان برای« هارون الرشید » فرستاده است «دویست خانه قالی بود » و آنچه می باید از آمل و طبرستان حاصل شود … محضوری [ =بافته هایی مانند زیلو و قطیفه ] و قالی هزار دست » بود .
در معجم البلدان ( یاقوت حموی ، اوایل قره هفتم هـ . ق ) به قالی آذربایجان اشاره هایی دیده می شود . و خاقانی نیز آن گونه که در صفحات قبل مشاهده شد به قالی مرندی در شعر خود اشاره کرده است . « ابن بطوطه »(703 – 779 هـ . ق ) از قالی سبز فام حدود « مال میر » ( ایذه در خوزستان ) یاد می کند . به نوشته ابن خلدون ( 703 – 806 / 808 هـ . ق ) صادرات طبرستان ، قالی و صادرات گیلان ، قالی سجاده بوده است . طبرستان افزون بر مالیات ، هر سال ششصد قالی نیز به دربار خلفای بغداد می فرستاده است .

دوره شکفتگی صنعت فرش ایران ( و گسترش بازرگانی آن ) به قرنهای دهم و یازدهم هجری در زمان « صفویه » ( 907 – 1135 هـ . ق ) مربوط می شود . توجه هنرمندان و گسترش امکانات از یک سو و همکاری استادان تذهیب و پیشرفت صنعت رنگرزی از سوی دیگر باعث شد که قالیبافی در این زمان مقامی ویژه در زمینه هنر و صنعت پیدا کند همچنان که معماری و پارچه بافی . کارگاههای بزرگ برای بیشتر هنرها در اصفهان دایر شد و قالیهایی که امروزه به نام فرشهای نفیس ایران در موزه های عمومی و خصوصی جهان نگهداری می شود و نشانی از استادی ایرانیان در نقش و بافت دارد ، ثمره تلاش بافندگان ، طراحان و رنگرزان این دوره است .
شاه تهماسب که به روایتی خود نیز در کار طراحی فرش دست داشت هنرمندان و صنعتگران بزرگ ایران را در تبریز گرد آورد و برای پیشرفت کارشان به ایشان کمک کرد . در همین زمان است که تبریز به مرکز بزرگ هنر و صنعت ایران تبدیل می شود و فرش ایران به دوره طلایی خود می رسد و از جمله ، به عنوان هدیه به پادشاهان و امیران کشورهای دیگر داده می شود . « نصرالدین محمد همایون » پادشاه هند که چندی به دربار شاه تهماسب پناهنده شده بود ، تحت تاثیر این صنعت ، در بازگشت عده أی از هنرمندان و بافندگان قالی را نیز با خود به هندوستان برد که بخشی از نتیجه کارایشان در هندوستان ، به صورت یازده تخته فرش در موزه آستان قدس رضوی نگهداری می شود . در همین زمان کارگاههای دولتی قالیبافی نیز در برخی از شهرستانها دایر شد . سفیر مجارستان در دربار شاه تهماسب در گزارش خود درباره اهدای فرش بوسیله این پادشاه به مسجد « صنعان » بزرگ در استانبول ( جامع سلیمانیه امروز ) می نویسدکه این قالیها را در همدان و در جزین بافتند .
در زمان شاه عباس ، شکفتگی هنر قالیبافی ایران بیشتر شد . هنرمندان تذهیب کار برای طراحی نقشها ، چه برای قالی ، و چه برای تزیینات معماری مانند کاشیکاری ، گچبری و آثار آجری نیز به کار پرداختند . کارهای این هنرمندان و همچنین هنرمندان خاتمکار مورد بهره برداری طراحان قالی قرار گرفت و طرحهای قالی نیز در نقشهای تذهیب بازتاب یافت . شاه عباس یک کارگاه دولتی در پایتخت جدید – اصفهان – دایر کرد که بر اساس نوشته های « تاورینه » ( Tavernier ، 1605 – 1689 م ) و « شاردن » ( Chardin ،1643-1713م ) جهانگردان فرانسوی و « رابرت شرلی » ( R .Sherley 1518؟- 1628 م ) جهانگرد انگلیسی و همچنین وقایع نویس دربار ، این کارگاه نزدیک کاخ سلطنتی و بین چهل ستون و میدان امام ( اصفهان ) قرار داشته است . در این کارگاه برای نیازهای دربار ، خانه های اشراف و صاحب منصبان بزرگ فرش می بافته اند . به نوشته « کروزینسکی » ( Krusinski ) کشیش لهستانی که از 1116 تا 1142 هجری در ایران می زیست این بافندگان فرشهایی نیز برای تجارت می بافته اند که به همراه سودگران دولتی برای فروش به اروپا و هندوستان فرستاده می شد تا بر ثروت خزانه شاهی افزوده شود .
گسترش پایتخت و ساختمانهای تازه از سوی دیگر نیاز به قالی را بیشتر کرد و فرشبافی ( همچنان پارچه بافی ) از رشته های مهم اقتصادی برای مردم شد . به دستور شاه عباس ، همچنین در استرا آباد ، شیروان ، قره باغ ، کاشان ، گیلان و مشهد نیز کارگاههایی دایر شد . به نوشته شاردن ، به دستور شاه عباس هر کانون بافت فرش می بایست فرش را به شیوه خود ببافد .
کرمان نیز در زمان صفویه از کانونهای قالیبافی بوده است و در زمان « جلال الدین اکبر شاه » از سلسله تیموریان هند ( 949 – 1014 هـ . ق) فرش کرمان به هندوستان نیز صادر می شده است . « اسکندر بیگ » ، منشی دربار شاه عباس اول نیز در کتاب خود « تاریخ عالم آرای عباسی » ، از قالی این دیار یاد می کند و همچنین « آنتونی شرلی » (A . Sherley ، 1565 ؟ - 1635 م ) برادر رابرت شرلی ، که سالها در دربار شاه عباس به سر برده است در کتاب خود از مهارت مردم کاشان در بافتن قالیهای ظریف و همچنین مخمل و اطلس و حریر گلدار سخن می گوید .
« ریشارد هکلوت » ( Richard Hakluyt ) ، جهانگرد انگلیسی که در قرن دهم هجری می زیسته است در کتاب خود به نام « جهانگردان » در نامه أی به یکی از بازرگانان هموطن خود می نویسد :
« در ایران فرشهایی از پشم زبر که در اطراف ، دارای رشته های نخی است خواهی دید . این فرشها بهترین انواع فرش عالم و رنگهای آن بهترین و زیباترین رنگهاست . تو باید به این کشور بروی و به انواع وسایل باید متوسل بشوی تا بتوانی از مردم آنها ، طرز رنگ کردن ( خامه ) قالی را یاد بگیری زیرا اینها به طوری رنگ شده که باران و سرکه و شراب در رنگشان تاثیر نمی کند و چون تو این علم را از آنها آموختی و به اسرار آن دست یافتی خواهی توانست در رنگ کردن قماش ، آن را به کار بری . و به دوام آن اطمینان داشته باشی زیرا، رنگی که در رشته های زبر ثابت باشد قطعاً در رشته های باریک منسوجات ثابت تر است . البته در ضمن باید از رنگهای مایع و وسایل رنگرزی و بهای آنها آگاه شوی».

از نمونه فرشهای دوره «تیموریان» (771-911 هـ.ق) نقشهایی است که از جمله در تصویرهای یکی از نسخه های خطی « خمسه جامی » (817 – 898 هـ . ق ) متعلق به موزه کاخ گلستان و همچنین در برخی از کارهای مینیاتوری این زمان متعلق به قرن دهم هجری آمده است . با توجه به علاقمندی « شاهرخ » ( 779 - 850 هـ . ق . ) چهارمین فرزند امیر تیمور گورکان ( 736 – 807 هـ . ق ) به کار هنر و هنرمندان شاید زمینه هایی برای پیشرفت صنعت فرش در آن زمان فراهم بوده است .
« جوزافا بابارو» » ( Josa fa Barbara ) سفیر و نیز در دربار « اوزون حسن » ( 873 – 882 هـ . ق ) موسس سلسله « آق قوینلو » در تبریز از قالیهای عالی کاخ این امیر سخن می گوید . در برخی از تابلوهای « هانس هولبین » ( Hans Hulbein ) نقاش آلمانی آغاز قرن دهم هجری تصویرهایی از قالی ایران دیده می شود . از روی این تصاویر می توان دانست که بیشتر قالیهای پیش از قرن نهم هجری ، کوچک و نقشهای آن هندسی و یا نگاره هایی از جانوران و تقلید شده از طبیعت بوده است .